Bitwa pod Grunwaldem (w literaturze niemieckiej
pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii
średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników)
[3], stoczona na
polach pod Grunwaldem 15 lipca 1410 w czasie trwania
wielkiej wojny między siłami
zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie (głównie z
Czech, z wielu państewek na
Śląsku, z
Pomorza Zachodniego i z pozostałych państewek
Rzeszy), pod dowództwem
wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami
polskimi i
litewskimi (złożonymi głównie z
Polaków,
Litwinów i
Rusinów) wspieranymi lennikami obu tych krajów (
Hospodarstwo Mołdawskie,
Księstwo Mazowieckie,
Księstwo Płockie,
Księstwo Bełskie,
Podole i litewskie lenna na
Rusi) oraz najemnikami z
Czech,
Moraw i z państewek ze
Śląska oraz uciekinierami ze
Złotej Ordy[4] i chorągwiami prywatnymi (między innymi chorągiew z
Nowogrodu Wielkiego księcia
Lingwena Semena), pod dowództwem
króla Polski Władysława II Jagiełły i wielkiego księcia litewskiego
Witolda .
Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem wojsk polsko-litewskich i
pogromem sił krzyżackich, nie została jednak wykorzystana dla
całkowitego zniszczenia zakonu.
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Grunwaldem]
Krótki fotoreportaż z pola bitwy i muzeum. Jadąc trasą Warszawa - Olsztyn warto tu zaglądnąć. Jest to miejsce raczej symboliczne, oryginalnych artefaktów muzealnych nie jest zbyt dużo, upamiętniające jedną z największych i najważniejszych [dla Polski] bitew średniowiecza.
