W powszechnej opinii Warszawa jest miastem brzydkim. Opinia ta jest dalece niezasłużona. Ukształtowały ją chaotyczne rozwiązania centrum, wynikające w dużej mierze z konieczności odbudowy praktycznie zrównanego z ziemią miasta, konieczności mającej, poza pragmatycznym, także podłoże polityczne. Późniejsze lata to wciąż chaos, ale także brud, zaniedbanie, "złe dzielnice" takie jak Targówek.
I wreszcie czasy ostatnie - beznadzieja otoczenia Pałacu Kultury (sam pałac owej beznadziei chyba nie jest winny, w końcu klepisko i targowisko do pałacu nie należą), a także próba stworzenia city z nowoczesnymi wysokościowcami, co nie koniecznie w tym miejscu się komponuje.
Ale jest także inna Warszawa, całe kwartały z charakterem, ciekawą architekturą, rozwiązaniami urbanistycznymi. I są to albo zabudowy przedwojenne, albo dokonane tuż po wojnie, ale w jeszcze w duchu przedwojnia.
Warszawa przedwojenna realizowała wiele projektów modernistycznych. Ciekawym i uroczym tego przykładem są kolonie mieszkalne na Starym Żoliborzu. Niewysokie domy, o czystych, zrównoważonych formach, przy wysadzanych drzewami wąskich uliczkach. Aż chciałoby się tam zamieszkać. Wrażenie robi dbałość mieszkańców (zarządców) o wygląd zarówno samych budynków jak i otoczenia. Wiele budynków wpisanych jest do rejestru zabytków.
Będąc w Warszawie warto wybrać na wycieczkę po Starym Żoliborzu. Poniższe zdjęcia, zostały spontanicznie wykonane w trakcie spaceru ulicami Hozjusza, Kossaka, Kochowskiego, Niegolewskiego, Henkla...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz